اتفاقات عجیب در وایمکس مبین‌نت و ایرانسل +تصویر

صبحانه آنلاین- سال ها اینترنت دیال آپ کار بسیاری از مردم را راه می انداخت و صدای قیژ قیژ آن دل هر عاشق اینترنتی را شاد می کرد. آن روزها با سرعت پایین و لاک پشتی اینترنت بازهم کارهای بسیاری انجام می شد. با گذر زمان نوبت به ADSL و شرکت های ارائه دهنده این نوع اینترنت رسید. 

  
ADSL ها خیلی سریع جای خود را میان کاربرانی که از دست سرعت پایین دیال آپ خسته شدند، گرفت و به مرور شرکت های مختلف با قیمت و تعرفه های گوناگون ظاهر شدند. هر کدام از این شرکت ها برای بدست آوردن مشتری بیشتر سعی داشتند سرعت بالاتر با قیمت پایین ارائه دهند. برخی نیز به سراغ نسل های مختلف اینترنت رفته بودند و 2+ADSL معرفی شد. این روزها می شود گفت تمام کاربرانی که از اینترنت ADSL استفاده می کنند صاحب این نسل هستند. 


از سال 87 بود و با ظهور شرکت های ارائه دهنده اینترنت پرسرعت، پای اینترنت وایمکس به دنیای فناوری باز شد. اینترنت وایمکس ابتدا خیلی مورد استقبال قرار نگرفت اما با گذر زمان و معرفی شدن امکانات مهم آن از جمله محدود نبودن به مکان و قابلیت استفاده در هر نقطه، طرفداران این سرویس افزایش یافت و کاربران بیشتری به سراغ این نوع از اینترنت رفتند.


در طول 6 سال گذشته شرکت های مبین نت و ایرانسل توانسته اند جایگاه خود را در ارائه سرویس های وایمکس پیدا کنند و کاربران مخصوص خود را داشته باشند با این حال مشکلات هر دو این سرویس ها نیز بسیار زیاد است و داد کاربران را درآورده است. اگر کمی به نظرات مختلفی که در سایت ها گذاشته می شود نگاه کنید حتما از نارضایتی کاربران از این سرویس ها مطلع می شوید.


اینجا قصد داریم تا بررسی داشته باشیم در مورد مشکلات این دو سرویس نظرات کاربرانی که هر کدام از این سرویس ها ناراضی هستند. 


بررسی های انجام شده در مناطق جغرافیایی تهران و کرج و در مناطق خیابان گاندی و گوهردشت و با مودم های وایمکس با سرعت 2 مگابایت بر ثانیه هستند. هر دوی این سرویس ها در این مناطق با مشکلاتی روبرو هستند که در ادامه بیشتر به آن ها می پردازیم. ابتدا هزینه و قیمت این اینترنت ها را بررسی خواهیم کرد. 

** هزینه ماهیانه وایمکس مبین‌نت، ۴۵ هزارتومان به همراه ۵ گیگابایت حجم و ۱۳ هزار تومان برای هر گیگابایت حجم اضافه!


** هزینه ماهیانه وایمکس ایرانسل، ۷۱ هزار تومان به همراه ۱۲ گیگابایت حجم است.


اولین موردی که همیشه برای کاربران مهم است سرعت دانلود این سرویس ها در ساعات مختلف از شبانه روز خواهد بود. اگر با دانلود منیجر فایلی را دانلود کنید سرعت دریافت بین ۵۰ کیلوبایت تا ۲۰۰ کیلوبایت بر ثانیه متغیر هست. البته مبین‌نت به ۲۰۰ هم می رسد ولی ایرانسل در بهترین حالت از ۱۳۰ بالاتر نمی رود.

این در حالی است که در تئوری باید هر دوی این سرویس ها ۲۵۶ کیلوبایت بر ثانیه سرعت دانلود داشته باشند. حال اگر بدون دانلود منیجر سعی کنید فایلی را دانلود کنید، سرعت از ۵ الی ۶ کیلوبایت بر ثانیه بالاتر نمی‌رود و این دقیقا همان روزهای ابتدایی اینترنت و سرعت دیال آپ را به یاد هر کسی می اندازد. 


زمان پینگ
دومین و البته مهم‌ترین مشکل این دو سرویس زمان پینگ بالای آن هاست. پینگ در واقع تاخیر زمانی ای است که ما در هنگام انجام تمام امور برخط (Online) خود انجام می دهیم، مانند کلیک یک لینک، ارسال یک پیام در شبکه های اجتماعی، ارسال یک ایمیل، انجام بازی، آپلود یک فایل، استریم کردن یک ویدئو و غیره.

اگر شما در سایتی بر روی یک لینک کلیک کردید و مدت زمان زیادی برای بارگذاری صفحه ی مورد نظرتان طول کشید، شما احتمالا پینگ بالایی را در سایت مورد نظر تجربه می کنید. اگر هم این بارگذاری با سرعت انجام شود، شما پینگ کمتری دارید.


در بررسی ها سرعت پینگ DNS سرور خود ایرانسل ۱۳هزار میلی‌ثانیه بود! اما زمان پینگ در بهترین حالت از ۷۰۰-۸۰۰ میلی‌ثانیه پایین‌تر نمی آید، تازه این زمانی است که پکت به مقصد رسیده و  در میانه های راه دراپ نشده است. پینگ ایرانسل از گوگل در عکس زیر مشخص است:




مبین‌نت هم چنین شرایطی دارد و پینگ بالای آن داد کاربران را درآورده است. حتی گاهی پینگ سرورهای داخل ایران که اصولا باید خوب باشند نیز خوب نیست. موضوع مهم این که مبین‌نت و ایرانسل چیزی به اسم سرور داخلی نمی‌شناسند و براشون فرقی ندارد که شما به سرور ایرانی متصل شده اید یا سرور خارجی و در همه شرایط سرعت یکسان و در پایین ترین حالت ممکن است.


حجم خوری های غیر منطقی 

یکی از مشکلات عجیبی که برخی از کاربران از آن یاد می کنند حجم خوری های غیر منطقی است که در این سرویس ها و مخصوص در مبین نت دیده شده است. برخی ادعا می کنند که مودم آن ها روشن بوده و هیچ دستگاه نیز به آن متصل نبوده است اما در یک بازه زمانی مقدار زیادی از حجم خورده شده و از بین رفته است بدون آنکه کسی بخواهد فایلی را دانلود کند.


این حالت اگر واقعا صحت داشته باشد-که به نظر می رسد در مورد برخی از مشترکین چنین مواردی دیده شده است- نشانه بارزی از یک اتفاق عجیب و تلخ خواهد بود که در حساب های کاربری مشترکان رخ می دهد اما اعتراض کاربران به نتیجه نمی رسد.