خوش خلقی و حسن سلوک با دیگران

اخلاق نیکو و حسن سلوک با مردم، روابط اجتماعی را تقویت می‏کند. در این حال محبت بر روابط حکومت خواهد کرد و نیاز به قانون و قاضی اندک خواهد شد. مومن خوشرو و خوش برخورد است:
 

المومن بشره فی وجهه و حزنه فی قلبه؛ (329)

شادمانی مومن در رخسار اوست و اندوه وی در دلش.
 

مومن به تعبیر امیرالمومنین(ع) «سهل الخلیقه» یعنی آرام خوی است و از پرخاش و تندی پرهیز می‏کند. خوش خلقی باعث راحتی دنیا و خوشی آخرت است.
 

پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
 

ما یوضع فی میزان امرء یوم القیامه افضل من حسن الخلق؛ (330)

روز قیامت در ترازوی کسی چیزی بهتر از خلق نیکو نهاده نمی‏شود.
 

از امام صادق(ع) درباره حد خوش خلقی پرسیدند ایشان فرمودند:
 

تلین جناحک و تطیب کلامک و تلقی اخاک ببشر حسن؛ (331)

فروتنی کن خوش سخن باش و با برادرت به خوشرویی برخورد کن.